HaiCafé
sopockie molo
głęboko wdycham
wieczorną bryzę
(Karol Rosiak )
.
światełka na molo
z wieczorną bryzą
krzyki mew
(Karol Rosiak)
.
spacer o zmierzchu
z każdą falą mocniejsze
ciepło twojej dłoni
(Marek Kozubek)
.
migoczą światła
nadmorskiego kurortu
dom coraz bliżej
(Adam Augustin )
.
rozstanie w porcie -
tej nocy chłód
świateł na molo
(Magda Banaszkiewicz)
.
twój daleki rejs -
na horyzoncie tylko
światełka z molo
(Magda Banaszkiewicz)
.
.
spacer o zmierzchu
z każdą falą mocniejsze
ciepło twojej dłoni
(Marek Kozubek)
.
migoczą światła
nadmorskiego kurortu
dom coraz bliżej
(Adam Augustin )
.
rozstanie w porcie -
tej nocy chłód
świateł na molo
(Magda Banaszkiewicz)
.
twój daleki rejs -
na horyzoncie tylko
światełka z molo
(Magda Banaszkiewicz)
.
Poranek dobry, Agnieszko :-)
OdpowiedzUsuńJaka fajna nazwa :)
A to zdjęcie, to zaproszenie do haikawiarenki?
Miłego weekendowego wypoczynku życzę i pozdrawiam Cię serdecznie - Marek
Zapraszam serdecznie, kawę w/g zamówienia zaraz podam:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam - A.
Hi, Agnieszko,
OdpowiedzUsuńależ inspirujesz... Moje ukochane morze:)
... Na kawę trocę późno, chyba że taką, jak ostatnio - z jakąś przyprawą, której mazwy nie pamiętam:)
sopockie molo
głęboko wdycham
wieczorną bryzę
światełka na molo
z wieczorną bryzą
krzyki mew
Serdeczności,
K.
Witaj Karolu:)
OdpowiedzUsuńTo też moje ukochane morze, choć ja kocham każdą wodę:)
W takim razie na kawę zapraszam jutro rano, do tego czekać będzie świeża gazeta. Na dobry początek dnia:)
Dzięki Markowi otworzyłam kawierenkę, więc zaraz zamieszczam Twoje impro pod zdjęciem. Ale mi miło!
Obrazek zamieściłam w piątek wieczorem, zaraz po zrobieniu. Dopiero dzisiaj dołączyło do niego haiku, inspirowane widokiem mola.
Pozdrawiam. Agnieszka
P.S.
To był kardamon:)
Tak, kardamon! To jest coś.
OdpowiedzUsuńK.
Ach, kawka po pracy byłaby dla mnie wskazana :)
OdpowiedzUsuńDzień dobre popołudnie!
A po nim, jakże cudne mogłyby być klimaty:
spacer o zmierzchu
z każdą falą mocniejsze
ciepło twojej dłoni
Pozdrowionka serdeczne - Marek :)
Witaj:)
OdpowiedzUsuńPoetyckie haiku i klimatyczne.
Z kawką mam nadzieję, że się obsłużyłes, bo teraz pewnie ciut za późno na kofeinę, to i nie proponuję.
:) Agnieszka
migoczą światła
OdpowiedzUsuńnadmorskiego kurortu
dom coraz bliżej
Pozdrawiam,
Adam
Adamie, miło Cię widzieć:)
OdpowiedzUsuńA.
Wspomnienia... jakże istotna rola w naszym życiu. Ich intensywność wprowadza całkowity zamęt w moje codzienne funkcjonowanie. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńWitaj, Kopaczu.
OdpowiedzUsuńWiesz, powiem Ci, jak jest ze mną: wspomnienienia (dobre i złe) wzmacniają mnie. I żyję sobie dalej.
Pozdrawiam,
K.
W myśl egzystencjalistów, absolutna racja Karolu. Zarówno dobre jak i złe strony przeżyć kształtują nasze człowieczeństwo! Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńOgólnie, masz rację, z pewnością.
OdpowiedzUsuńBardzo się cieszę, że spotkaliśmy się w Poetyckiej Kawiarence Agnieszki.
... A może napiszesz swój wiersz...?
Pozdrawiam,
K.
Wspomnienia - jakże ich zabarwienie zależy od nastroju. Raz wprowadzają zamęt, by za chwilę przywołać uśmiech na twarzy. Czasami to samo wspomnienie mnie wzmacnia, a czasami osłabia...
OdpowiedzUsuńMiło mi, że to miejsce stało się czymś więcej niż miejscem na komentarz.
Pozdrawiam. A.
O, tak, Agnieszko. Super.
OdpowiedzUsuńK.
Ja, w przeciwieństwie do Marka czuję chłód ;-)
OdpowiedzUsuńrozstanie w porcie -
tej nocy chłód
świateł na molo
twój daleki rejs -
na horyzoncie tylko
światełka z molo
Magdo, bardzo dziękuję za odwiedziny i nastrojowe haiku:) Zaraz je umieszczę w kawiarence.
OdpowiedzUsuńBardzo się cieszę, że mogę tyle Waszych ciekawych wariacji przeczytać i zamieścić pod zdjeciem:) To bardzo inspirujące i budujące:)
Dziękuję Wam i serdecznie pozdrawiam - Agnieszka